نو بهار است در آن کوش که خوش دل باشی شو و روز جون بکنی باز کوکا ول باشی من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش که تو خوت عاشق فانتا و فلافل باشی چنگ در پرده همی می دهدت پند ولی وضِت آن روز بود خوش که شاغل باشی نقد عمرت ببرد غصه ی دنیا به گزاف گر که دنبال کتیرا و مد و ژل باشی گرچه راهیست پراز بیم...